Parę dni temu dzięki uprzejmości wydawcy mogliśmy spędzić czas, grając w ich niedawną premierową produkcję, a mianowicie „After Us”. Kod do gry otrzymaliśmy na konsolę PlayStation 5. Gra jest warta polecenia dla sympatyków, na przykład „Little Nightmares”.
Czy istnieje szansa, aby wydawcy poprzez gry byli w stanie uświadomić ludzi co się dzieje wokół nas? Delikatnie popchnąć w kierunku poprawienia paru rzeczy związanych z kwestią przyrody?
Przewodnim tematem tego tytułu jest życie, a w sumie jego brak, jaki czeka ludzi po katastrofie ekologicznej. Ukazany świat przedstawia naszą przyszłość, a zarazem porusza kwestie nadziei, poświęcenia.
Już na samym początku możemy zauważyć, że jest to platformówka, na której musimy się skupić, aby zrozumieć fabułę. Na wstępie warto zaznaczyć, że rozgrywkę wyróżnia fakt, iż jest ona bez dialogu, jednak w zamian wydawca oferuje nam napisy. Dlatego chwila roztargnienia i możemy zgubić smaczki, jakie są zawarte w poruszanej problematyce. Grę zaczynamy od Przedmieścia, gdzie tak naprawdę jest to wstęp oraz samouczek do dalszej gry. Każdy z nośników niesie za sobą jakąś historię, opowiada o losach ludzi, którzy są w formie posągów.
Warto również wspomnieć o Elektrowni, gdzie, żeby się przedostać dalej musimy odnaleźć drugi telewizor z takim samym kanałem.
Już na pierwszy rzut oka widać, że twórcy poruszyli w tej lokacji temat odnośnie uzależnienia od mediów, że jesteśmy zapatrzeni tylko w ekran. Nie potrafimy dostrzec tego co mamy pod nosem, tego co najważniejsze, czyli bliską osobę.
Ciekawym aspektem, który został poruszony w grze, jest w nośniku Przystań. Naszym oczom ukazuje się ocean, ale nie tak pięknie krystaliczny. Jest on zaniedbany, został zasypany różnymi rzeczami, pełno w nim śmieci. Nie było w nim mnóstwa kolorowych ryb, za to można zobaczyć ludzi, przywiązanych do kanapy, telewizorów.
Te lokalizacje opowiadają historię ludzi, zwierząt, życia. Opowiadają o naszych zaniedbaniach względem natury, o naszym lenistwie, przerozmaitych uzależnieniach, braku miłości. Opuszczone, pokryte czarnym olejem nośniki, przemierzamy silną, odważną dziewczynką o imieniu Gaia. Jej zadaniem jest przywrócenie życia, uwolnienie dusz zwierząt na końcu z każdej lokalizacji i doprowadzenie ich do Arki Matki.
Twórcy delikatnie ułatwili graczom to zadanie, przez co mamy małą pomoc w znalezieniu zabłąkanych zwierząt. Nasza bohaterka posiada umiejętność śpiewania, więc jeśli z tego skorzystamy, to momentalnie ukaże nam się droga, którą powinniśmy podążać. A skoro już mowa o posiadanych umiejętnościach, to możemy na każdym z nośników wykorzystać między innymi: podwójny skok, zryw, rozbłysk życia, rzucanie sercem (potrzebne do uratowania dusz zwierząt), rzucanie pnączami, aby surfować, jak również mamy możliwość wspinaczki po przeznaczonych do tego platformach.
Każde z tych uzdolnień przydaje się w walce z uwięzionymi umysłami, czyli Pożeraczami, od których dostajemy wspomnienia z życia, jakie prowadzili przed katastrofą.
Przechodząc nośniki łatwo można zauważyć, że jest to już końcowa faza, ponieważ charakteryzuje ją dłuższa, bardziej wymagająca wspinaczka. Naszą uwagę szczególnie przykuła lokacja Orzeł.
Jest to nośnik, gdzie znajduje się pełno klatek, symbolizujących więzienie. Dlaczego tak zwróciliśmy na nią uwagę? Spowodowane jest to oprawą graficzną, która naprawdę na swój sposób się wyróżnia. Musimy w odpowiednim momencie wyskoczyć z klatki, trochę pogłówkować, żeby można było przejść dalej.
Na każdej strefie, czekają na nas mini oraz główne walki z bossami. Szczerze? Są one na swój sposób irytujące, bo są powtarzalne, niedopracowane, momentalnie są spadki FPS’ów. Zdarzały się też sytuacje, gdzie kamera bardzo utrudniała poruszanie się postacią, co nie pozwalało na przyjemne przechodzenie dalszej części gry.
Ogólnie gra bez wątpienia jest ciekawa, porusza wiele kwestii związanych z życiem, nadzieją, a także pokazuje nam ten ponury świat, którego nikt z nas nie chciałby zastać. Na pewno daje wiele do myślenia, pozwala na docenienie tego co posiadamy na co dzień.
ZABRONIONE JEST kopiowanie zdjęć, grafik oraz tekstu (w całości lub w części) BEZ ZGODY właściciela i administratora strony – NOTA PRAWNA.
